Het cultiveren van ideeën in boeken, muziek en nog veel meer, markeerde mijn eindeloze ontdekkingsreis. Er was echter een tijd dat lezen, schrijven en grammatica mijn aartsvijanden waren. Toen ik op de lagere school zat, herhaalde ik de eerste klas en kreeg ik logopedie en corrigerende lessen Engels.

Toen ik me realiseerde dat mijn kracht iets anders was dan lezen of schrijven, behaalde ik een graad in scheikunde. Ik geloofde dat scheikunde mijn roeping was. Toch ging het anders dan ik me had voorgesteld. Op een dag ontmoette ik een oude man, die ik niet kende en ook niet meer terugzag. Hij zei: “Ik zie je hand schrijven. Je wordt schrijver. Ik zie muziek over je heen.” Dit alles sloeg echter nergens op.

Na erover nagedacht te hebben, besloot ik creatief te schrijven en een nieuw rijk opende zich. Ongetraind, onvoorbereid begon mijn avontuur. Beetje bij beetje begon ik te groeien. Naarmate de tijd verstreek, waren er momenten dat ik wilde opgeven. Tegenspoed drukte me aan alle kanten, verpletterde mijn geest. Gedachten van onbeduidendheid schoten door mijn hoofd. Maar door verder te gaan, hielp elke uitdaging mijn karakter op te bouwen en zo diepte aan mijn werk toe te voegen.

Toen, onder onwaarschijnlijke en toch ideale omstandigheden, leverde een transformatie op wat ik niet had verwacht. Hoewel ik was opgeleid om te synthetiseren en te analyseren, experimenteerde ik met elementen om proza, poëzie en melodie te vormen. Nadat ik ooit de elementaire bouwstenen van het leven had bestudeerd, werd ik een schrijver en gaf ik inspiratie door elk verhaal.

​