Fikirleri kitaplara, müziğe ve çok daha fazlasına dönüştürmek, keşfetmek için sonsuz yolculuğuma damgasını vurdu. Ancak okumanın, yazmanın ve dilbilgisinin baş düşmanlarım olduğu bir zaman vardı. İlkokuldayken birinci sınıfı tekrarladım ve konuşma terapisi ve iyileştirici İngilizce derslerine yerleştirildim.

Gücümün okumaktan veya yazmaktan başka bir şey olmadığını fark ederek Kimya diploması aldım. Kimyanın benim işim olduğuna inanıyordum. Yine de işler hayal ettiğimden farklı bir şekilde karıştı. Bir gün ne tanıdığım ne de tekrar gördüğüm yaşlı bir adamla tanıştım. Dedi ki: “El yazınızı görüyorum. Yazar olacaksın. Her yerinde müzik görüyorum.” Ancak, bunların hiçbiri bir anlam ifade etmedi.

Biraz düşündükten sonra yaratıcı yazarlık yapmaya karar verdim ve yeni bir alan açıldı. Eğitimsiz, hazırlıksız maceram başladı. Yavaş yavaş büyümeye başladım. Zaman geçtikçe vazgeçmek istediğim anlar oldu. Sıkıntı beni her tarafımdan sıkıştırıyor, ruhumu eziyordu. Önemsiz düşünceler beynime hücum ediyordu. Yine de ilerlemeye devam etmek, her zorluk karakterimi inşa etmeye yardımcı oldu ve böylece işime derinlik kattı.

Sonra, beklenmedik ama yine de ideal koşullar altında, beklemediğim bir dönüşüm gerçekleşti. Sentezleme ve analiz etme konusunda eğitim almama rağmen, düzyazı, şiir ve melodi oluşturacak unsurlarla deneyler yaptım. Bir zamanlar hayatın temel yapı taşlarını inceledikten sonra, her hikayede ilham veren bir yazar oldum.

​